اربعین گذرگاه قدس

اربعين؛ از حيثي بلوغ اعمال و اخلاق توحيدي و الهي است كه از آن به‌نوعي فرهنگ و يا راهبرد فرهنگي ياد مي‌شود چه آن‌كه عدد چهل در آموزه‌هاي تربيتي و ديني و اخلاقي اسلام جايگاه ويژه‌ا‌ي دارد. از ميقات حضرت موسي(عليه‌السلام) در كوه طور تا چله‌نشيني اهل سير و سلوك در عرصه خودسازي و جهاد اكبر و از حقوق همسايگان نسبت به يكديگر در محدوده ۴۰ منزل پيرامون خودگرفته تا دعا براي ۴۰ مؤمن در قنوت نماز شب(وتر) و از خلقت طينت آدمي در ۴۰ روز تا كمال عقل او در۴۰ سالگي و از بعثت نبي مكرم اسلام(ص) در سن ۴۰ سالگي تا شركت ۴۰ مؤمن در تشييع جنازه برادر و خواهر مؤمن و دعا در حق او كه دستش از دنيا كوتاه و راهي ديار عقبي گرديده است و...
و اما از حيث ديگر، اربعين نماد حركت است و شور، به‌دور از وقفه و بن‌بست، جرياني رو به جلو كه همواره تعالي و كمال و رشد را نويد مي‌دهد. اربعين؛ مسير و نقشه راهي است هدفمند كه سرآغاز آن نهضت حسيني(عليه‌السلام) و پايان‌بخش آن، نهضت جهاني مهدوي(عج) است.
اربعين؛ رمز جاودانگي و ماندگاري آرمانها و تفكر عاشورايي امام حسين(عليه‌السلام) است.
اربعين؛ راهبرد جبهه مستضعفان و مظلومان و ستمديدگان همه جهان در همه عصرها و زمانهاست.
اربعين؛ نماد افشاگري و بصيرت‌افزايي، نماد مبارزه با استكبار و جبهه كفر و الحاد و نفاق، نماد وحدت و انسجام موحدان عليه مستكبران و ظالمان تاريخ.
اربعين؛ ترجماني از مشعر و عرفات و منا و سعي صفا و مروه.
اربعين؛ آوردگاه بازماندگان عرصه خون و شهادت.
اربعين؛ چشمه خروشان تفكر ناب و فرهنگ زلال انقلابي و عاشورايي است كه هرگز سكوت و سكون نمي‌شناسد و همواره در حال حركت و جوش و خروش است.
اربعين؛ محل تلاقي و گره خوردن دلهاي پاك موحدان و آزادي‌خواهان و رادمردان روشن‌ضمير و بالاخره اربعين گذرگاه راه قدس شريف است كه البته راه قدس از كربلا مي‌گذرد!
آن روز كه پس از حادثه خونبار كربلا در ادامه ظلم‌ها و ستمهاي يزيدي، اربعين جريان يافت، كسي هرگز فكر نمي‌كرد كه پس از قرنها تبديل بشود به حركتي كم‌نظير و بلكه بي‌نظير تحت عنوان پياده‌روي ده‌ها ميليوني اربعين.
در نگاه به اين اتفاق عظيم و بي‌بديل از دو جهت مي‌توان توجه نمود. يكي نگاه درازمدت و آن اين‌كه پياده‌روي اربعين هرگز نبايد روند كاهنده پيدا كرده و به‌عبارتي خسته‌كننده و تكراري شود، چه براي مردم شريف عراق كه همه‌ساله با عشق و ايمان در استقبال از زوار كوي حسين‌بن علي(عليه‌السلام) جانانه به‌پا مي‌خيزند و چه مردم انقلابي ايران و ديگر عاشقان مكتب سالار شهيدان ابا عبدالله الحسين(عليه‌السلام) از كشورهاي مختلف كه در ميان امواج خروشان پياده‌روي اربعين علاوه بر شيعيان انقلابي و با انگيزه، از ديگر مليتها و مذاهب اسلامي و حتي غيراسلامي اعم از سني و مسيحي و... نيز با شناختي كه نسبت به ماهيت تفكر و آرمانهاي نهضت امام حسين(عليه‌السلام) پيدا كرده‌اند، با كمال ادب و احترام حضور پيدا مي‌كنند و به‌جاست كه راهپيمايي اربعين را مختص همه موحدان عدالت‌خواه و آزاده عالم بدانيم.
كم نيستند عزيزان اهل سنت كه ارادتمند به اهل بيت پيامبر(ص) هستند و در اين راهپيمايي عظيم عاشورايي و حسيني(عليه‌السلام) با نهايت علاقه و احترام به فرزند پيامبر خدا حسين‌بن علي(عليه‌السلام) شركت مي‌نمايند.
و اما در جهت دوم يعني نگاه كوتاه‌مدت به اربعين سال جاري است؛ علاوه بر آن‌كه گفتمان امام راحل و رهبري فرزانه انقلاب امام خامنه‌اي(مدظله‌العالي) و مراجع تقليد و علما و انديشمندان با بصيرت و شجاع بايد مورد توجه قرار گيرد كه در رأس آن امور توجه به نماز است كه سرآمد همه دستورات اسلام مي‌باشد از اهميت ويژه‌اي برخوردار است و لذا جهت‌گيري ايماني و معنوي حركت اربعين به‌تبع مهم‌ترين هدف قيام حسيني(عليه‌السلام) كه اقامه نماز و طاعت و بندگي خالصانه خداي متعال بوده است رقم خواهد خورد. از اين‌روي تأكيد بر اقامه نماز در اول وقت و همراه با شكوه وحدت‌آفرين جماعت در جاي‌جاي مسير راهپيمايي، تجلي‌بخش جلوه توحيدي اين حركت است و پس از آن، آنچه نبايد از نظرها دور نگهداشته شود، قبله اول مسلمين «قدس شريف» و مسأله اول جهان اسلام يعني فلسطين و غده سرطاني اسرائيل است. شهيد پرافتخار علامه مرتضي مطهري كه رضوان خدا بر او و همه شهيدان راه فضيلت باد، در سال ۱۳۴۲ يعني دوران قيام پانزدهم خرداد جمله فوق‌العاده ارزشمند و الهام‌بخشي را مطرح نمودند و آن اين‌كه: «اگر امروز امام حسين(عليه‌السلام) زنده بود، دغدغه‌اش فلسطين بود.»
بنابراين روح حاكم بر جريان ماندگار پياده‌روي اربعين، بايد سه عنصر اساسي كه نشأت‌گرفته از تفكر انقلابي و عاشورايي امام حسين(عليه‌السلام) است، باشد و آن: ۱. متعبدانه؛ ۲. مجاهدانه؛ ۳. صبورانه، يعني: ايمان، جهاد و مقاومت‌ است.
و البته در اين دوران فتنه‌گون بدون اين سه مؤلفه و سه عنصر، هيچ ملتي نمي‌تواند ادامه حيات عزتمندانه بدهد و بلكه بدون اين‌ها جز ذلت و خواري و حقارت و پستي در مقابل قدرتهاي زورگو و سلطه‌طلب دنيا راه ديگري پيش‌روي ملت‌ها نخواهد بود.
لذا با توجه به فتنه‌هاي جاري و حوادث مرموزي كه با هدايت دشمنان اسلام به‌ويژه رژيم صهيونيستي و آمريكا و اذنابشان در حوزه جهان اسلام در حال وقوع است، به نظر مي‌رسد رسالت زائران اربعين حسيني(عليه‌السلام) بيش از هر زمان ديگر سنگين‌تر و البته اثرگذارتر خواهد بود و لذا بايد در كنار همه احتياطهاي لازم، با هوشمندي و سعه‌صدر و پرهيز از موضوعات اختلاف‌برانگيز و حساسيت‌زا، هم به رزمندگان سلحشور مقاومت و هم به ملتهاي مظلوم تحت ستم، اميد و نويد پيروزي داد، هم در برابر جبهه استكبار عميق‌ترين تنفرها و برائت‌ها را فرياد كرد و خواب و خيال و امنيت را از حاميان و پرورش‌دهندگان عوامل تروريستي در منطقه و كشورهاي اسلامي از دشمنان اسلام و مسلمين گرفت و با روشنگري و افشاگري دستهاي پشت پرده حمايت از تروريزم را براي همگان عيان ساخت، ازجمله رژيم سعودي كه خود توليدكننده و حامي اصلي عناصر تكفيري و داعشي بوده و هست و چه بي‌شرمانه از طرف سازمانهاي بين‌المللي، به‌عنوان عضو شوراي حقوق بشر پذيرفته مي‌شود.
انتخاب عربستان براي عضويت در شوراي حقوق بشر، بهترين نشانه بر اين است كه باور كنيم ابزار و فرصت‌هاي بين‌المللي به‌اصطلاح حقوق بشري صرفاً در جهت منافع سياسي قدرتهاي زورگو و عامل ناامني در سطح دنيا مي‌باشد و از واژگان و عناويني همچون حقوق بشر، دمكراسي و ائتلاف مبارزه با تروريزم بيشتر براي سركوب ملتها و ايجاد اختلاف و ناامني و رشد و گستراندن تروريزم در جهان اسلام بهره مي‌گيرند چنان‌كه براي تأمين امنيت رژيم غاصب اسرائيل حاضر شدند تا با تشديد اختلافات قومي و مذهبي، فضا را براي حاكميت داعش و جريانهاي تكفيري فراهم‌ نمايند، هرچند به فضل خدا تاكنون عكس نتيجه گرفته‌اند. بنابراين در هر دو نگاه درازمدت و كوتاه‌مدت نسبت به اربعين، بايد جهت‌گيري اصلي اين حركت متعبدانه و مجاهدانه و صبورانه، فرياد عليه كاخهاي ظلم و ستم و جبهه استكبار و صهيونيزم باشد تا با تأسي از فرمايشات سالار شهيدان(عليه‌السلام) و ابوالفضل العباس(عليه‌السلام) «موت في عزّ خيرٌ من حيات في ذلّ» و «و الله ان قطعتموا يميني اني احامي ابدا عن ديني» و «هيهات من الذله» راهبرد راه قدس از كربلا مي‌گذرد را با تمرين در گذرگاه اربعين به رخ جهانيان بكشيم. ان‌شاءالله.