مقام معظم رهبري: داعش زائيده وصلت با فرهنگ خشونت ‏زاي غربي

۱۳۹۴/۹/۲۶

به بهانه روز ملي مبارزه با خشونت و افراطي‏گري‏
مقام معظم رهبري(مدظله العالي) :
داعش زائيده وصلت با فرهنگ خشونت‏ زاي غربي‏
*****ريشه‏ هاي خشونت؛ غرب و فرهنگ ناسالم آن‏
تا زماني كه معيارهاي دوگانه بر سياست غرب مسلّط باشد و تا وقتي كه‏ تروريسم در نگاه حاميان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسيم شود و تا روزي كه منافع دولت ها بر ارزشهاي انساني و اخلاقي‏ ترجيح داده شود، نبايد ريشه‏ هاي خشونت را در جاي ديگر جستجو كرد.
بايد پرسيد چرا كساني‏كه در اروپا متولّد شده‏ اند و در همان محيط، پرورش فكري و روحي يافته‏ اند، جذب اين نوع گروه‏ها(ي‏ تروريستي همچون داعش) مي‏ شوند؟ آيا مي‏توان باور كرد كه افراد با يكي دو سفر به مناطق جنگي، ناگهان آن‏قدر افراطي شوند كه هم‏وطنان خود را گلوله ‏باران كنند؟ قطعاً نبايد تأثير يك عمر تغذيه فرهنگي ناسالم در محيط آلوده و مولّد خشونت را فراموش كرد. بايد در اين‏ زمينه تحليلي جامع داشت، تحليلي كه آلودگي‏ هاي پيدا و پنهان جامعه را بيابد. شايد نفرت عميقي كه طيّ سالهاي شكوفايي صنعتي و اقتصادي، در اثر نابرابري‏ها و احياناً تبعيض ‏هاي قانوني و ساختاري در دل اقشاري از جوامع غربي كاشته شده، عقده‏ هايي را ايجاد كرده كه هر از چندي بيمارگونه به اين صورت گشوده مي‏شود.(1)
*****خشونت خاموش و بسيار زيان‏بار
متأسّفانه اين ريشه ‏ها طيّ ساليان متمادي، به‏ تدريج در اعماق سياستهاي فرهنگي غرب نيز رسوخ كرده و يك هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسياري از كشورهاي دنيا به فرهنگ بومي و ملّي خود افتخار مي‏كنند، فرهنگهايي كه در عين بالندگي و زايش، صدها سال جوامع بشري را به‏ خوبي تغذيه كرده است؛ دنياي اسلام نيز از اين امر مستثنا نبوده است. امّا در دوره معاصر، جهان غرب با بهره ‏گيري از ابزارهاي پيشرفته، بر شبيه‏ سازي و همانندسازي فرهنگي جهان پافشاري مي‏كند. من تحميل فرهنگ غرب بر ساير ملّت ها و كوچك شمردن فرهنگهاي مستقل را يك خشونت خاموش و بسيار زيان‏بار تلقّي مي‏كنم. تحقير فرهنگهاي غني و اهانت به محترم‏ترين بخشهاي آن‏ها در حالي صورت مي‏گيرد كه فرهنگ جايگزين، به‏ هيچ ‏وجه از ظرفيّت جانشيني برخوردار نيست.(2)
***** مولود وصلت ناموفق با فرهنگ غربي؛ داعش‏
با كمال تأسّف بايد بگويم كه گروه‏هاي فرومايه‏ اي مثل داعش، زاييده اين‏گونه وصلت هاي ناموفّق با فرهنگهاي وارداتي است. اگر مشكل واقعاً عقيدتي بود، مي‏بايست پيش از عصر استعمار نيز نظير اين پديده ‏ها در جهان اسلام مشاهده مي‏شد، در حالي كه تاريخ، خلاف آن‏را گواهي مي‏دهد. مستندات مسلّم تاريخي به ‏روشني نشان مي‏دهد كه چگونه تلاقي استعمار با يك تفكّر افراطي و مطرود، آن‏هم در دل يك قبيله بدوي، بذر تندروي را در اين منطقه كاشت، وگرنه چگونه ممكن است از يكي از اخلاقي‏ ترين و انساني‏ ترين مكاتب ديني جهان كه در متن بنيادينِ خود، گرفتن جان يك انسان را به‏ مثابه كشتن همه بشريّت مي‏داند، زباله‏اي مثل داعش بيرون بيايد؟(3)
***** خشونت‏ طلبي به بهانه مبارزه با تروريسم!!
مبارزه با تروريسم و دفاع از صلح در خاورميانه، به بهانه‏ هائي براي خشونت‏ طلبي و زورگوئي آمريكا و پوششي براي سلطه ‏طلبي و دست‏ اندازي به منافع و منابع حياتي ملتها تبديل شده‏اند.
شوخي زشتي است كه باني بيشترين‏ ترورها و به‏ راه‏ اندازنده بيشترين كودتاها و توليدكننده مهلك‏ ترين سلاحها و پشتيباني ‏كننده خطرناك‏ترين‏ تروريست‏ها، مدّعي رهبري مبارزه به‏ حقّ جهاني با تروريسم باشد.(4)
***** توليد و فروش تسليحات و شعار صلح!!!
يكي دو سال پيش، يكي از رؤساي كشورهاي اروپايي به اينجا آمده بود. مي‏دانيد كه در ديدارهاي بين‏ الملليِ سطوح بالا، بسياري از حرفها، كليّات و نوعاً تعارف ‏آميز و ايده‏ پراكني است. او راجع به صلح صحبت كرد كه بله، ما طرفدار صلح هستيم. من خارج از پروتكل‏هاي معموليِ اين‏گونه ملاقات ها، حالت طلبگي به خودم گرفتم و گفتم شما اروپايي ها جنگ را به ‏راه مي‏ اندازيد، خودتان هم دم از صلح مي‏زنيد! بزرگترين جنگهاي تاريخ بشر را شما اروپايي ها به ‏راه انداختيد و آن‏ همه آدم كشته شدند. ما كه اين‏ طرف دنيا بوديم، باد جنگِ شما اين‏ همه به ما خسارت وارد كرد؛ حالا هم آمده ‏ايد و دم از صلح مي‏زنيد! «خود گويي و خود خندي، خود مرد هنرمندي». گفتم ما مشكلي به نام جنگ نداريم. هيچ‏كدام از كشورهاي اسلامي، طالب جنگ نيستند. شما از جنگ حرف مي‏زنيد، خودتان هم مي‏آييد شعار صلح مي‏دهيد!
آن‏ها اين‏ همه سلاح توليد مي‏كنند و به همه دنيا مي‏دهند. بنابراين حقيقت قضيه اين است كه خود آن‏ها بيشترين خشونت را مرتكب مي‏شوند. از تروريسم صحبت مي‏كنند؛ ولي مرادشان اين است كه چرا جمهوري اسلامي از مبارزان فلسطيني كه از وطن خودشان دفاع مي‏كنند، حمايت مي‏كند.(5)
***** خشونت بي‏ نظير؛ فلسطين‏
اگر مردم اروپا اكنون چند روزي در خانه‏ هاي خود پناه مي‏گيرند و از حضور در مجامع و مراكز پرجمعيّت پرهيز مي‏كنند، يك خانواده فلسطيني ده‏ها سال است كه حتّي در خانه خود از ماشين كشتار و تخريب رژيم صهيونيستي در امان نيست. امروزه چه نوع خشونتي را مي‏توان از نظر شدّت قساوت با شهرك‏ سازي‏ هاي رژيم صهيونيست مقايسه كرد؟ اين رژيم بدون اين‏كه هرگز به‏ طور جدّي و مؤثّر مورد سرزنش متّحدان پرنفوذ خود و يا لااقل نهادهاي به‏ ظاهر مستقلّ بين‏ المللي قرار گيرد، هر روز خانه فلسطينيان را ويران و باغها و مزارعشان را نابود مي‏كند، بي‏آن‏كه حتّي فرصت انتقال اسباب زندگي يا مجال جمع ‏آوري محصول كشاورزي را به آنان بدهد و همه اين‏ها اغلب در برابر ديدگان وحشت ‏زده و چشمان اشك‏بار زنان و كودكاني روي مي‏دهد كه شاهد ضرب و جرح اعضاي خانواده خود و در مواردي انتقال آن‏ها به شكنجه‏ گاه‏ هاي مخوفند. آيا در دنياي امروز، قساوت ديگري را در اين حجم و ابعاد و با اين تداوم زماني مي‏شناسيد؟(6)
***** تاكتيك بدل‏سازي خشونت به‏ جاي شهادت ‏طلبي‏
غرب در دهه‏ هاي بيداري اسلامي و به ‏ويژه سالهاي اخير، پس از شكستهاي پياپي از ايران و افغانستان تا عراق و لبنان و فلسطين و اينك مصر و تونس و... كوشيده است پس از شكست تاكتيك اسلام‏ ستيزي و خشونت علني، به تاكتيك بدل‏سازي و توليد نمونه‏ هاي تقلبي دست بزند، تا عمليات‏ تروريزم ضد مردمي را به‏ جاي «شهادت‏ طلبي»، «تعصب و تحجر و خشونت» را به‏جاي «اسلام‏ گرايي و جهاد»، «قوميت‏ گرايي و قبيله‏ بازي» را به‏ جاي «اسلام‏ خواهي و امت‏ گرايي» و... قلمداد كند.(7)
***** متهم‏ كردن مسلمانان به خشونت‏ طلبي!!!
سال‏ها است كه مقدسات و همه حقوق و حرمت ميليون‏ها مسلمان مظلوم در افغانستان و پاكستان، در عراق و لبنان و فلسطين زير پا گذاشته شده است. صدها هزار كشته، ده‏ها هزار زن و مرد اسير و زير شكنجه، هزاران كودك و زن ربوده‏شده و ميليون‏ها معلول و آواره و بي‏ خانمان، قرباني چه چيزي شده‏ اند و با همه اين مظلوميت ها، چرا در رسانه ‏هاي جهاني غرب، مسلمانان را مظهر خشونت و قرآن و اسلام را خطري براي بشريت وانمود مي‏كنند؟(8)
اين حرفهايي كه گاهي آدم مي‏شنود كه در دنيا ما را به خشونت‏ طلبي متّهم مي‏كنند، حرفهايي نيست كه آدم‏هاي هوشمند و زيرك آن‏را بپذيرند يا بر زبان جاري كنند. براي از رو بردن يك ملت، بهترين راه اين است كه با انبوه تبليغات متراكم، او را از ميدان خارج كنند؛ دائماً او را متهم كنند و در موضع دفاع قرار دهند؛ اين يك شيوه شناخته‏شده است. ما را به خشونت متهم مي‏كنند.(9)

فرازهايي از فرمايشات رهبر حكيم انقلاب:
1) 8/9/1394
2) همان‏
3) همان
4) 1/12/1380
5) 1/5/1380
6) 8/9/1394
7) 14/11/1390
8) 22/6/1389
9) 1/5/1380