امام حسین (ع)

۱۳۹۴/۹/۹

سخنان گهربار حضرت امام حسین علیه السلام

ظهَرُ اللَّهُ قائِمَنا فَيَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ
خداوند قائم ما را از پس پرده غيبت بيرون می ‏آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام می گيرد .
إثباة الهداة ، ج 7 ، ص 138

مَنْ‏ زارَنی ‏بَعْدَمَوْتی ‏زُرْتُه ُ‏يَوْمَ ‏الْقيامَةِ ‏وَلَوْلَمْ ‏يَكُنْ ‏إلاّفِی ‏النّارِلأََخْرَجْتُهُ

هر کس من را بعد از موتم زیارت کند من روز قیامت او را زیارت میکنم و اگر در آتش باشد او را بیرون می آورم

مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبولِ : الجُلوسُ إلى‏ أهلِ العُقولِ
از نشانه‏ هاى خوش‏نامى و نيك‏بختى ، همنشينى با خردمندان است.بحارالأنوار، ج 75، ص 119

مَن حاوَلَ أمراً بِمَعصِيَةِ اللَّهِ كانَ أفَوتَ لِما يَرجُو وأسرَعَ لِما يَحذَرُ
كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد ، آنچه را اميد دارد ، بيشتر ازدست بدهد و به آنچه از آن می پرهيزد ، زودتر گرفتار آيد.الكافى، ج 2، ص 373

قال لِابنِهِ عَليِّ بنِ الحُسَين ‏عليه السلام : أى بُنَيَّ! إيّاكَ وظُلمَ مَن لا يَجِدُ عَلَيكَ ناصِراً إلَّا اللَّهَ؛
به پسرش على بن حسين ‏عليه السلام فرمود : «اى پسرك من! بپرهيز از اين‏كه بركسى كه جز خداوند در برابر تو ياورى ندارد ، ستم كنى».الكافى، ج 2، ص 331
كانَ رسول الله صلی ‏الله ‏عليه ‏و‏آله ... يُعْطى كُلَّ جُلَسائِهِ نَصيبَهُ وَلا يَحْسَبُ أَحَدٌ مِنْ جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَكْرَمُ عَلَيْهِ مِنْهُ
پيامبر صلی ‏الله ‏عليه ‏و‏آله بهره هر يك از هم‏نشينان خود را عطا می ‏فرمودند و چنان معاشرت می ‏نمودند كه كسى گمان نمی كرد شخص ديگرى نزد پيامبر از او گرامی تر باشد.
َإذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البِرَّ و الفاجِرَ
آن گاه كه برپا دارنده عدالت (امام مهدی ‏عليه السلام) قيام كند ، عدالتش نيكوكار و بدكار را فرا گيرد .المحاسن ، ج 1 ، ص 134

أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ
من كشته اشكم ؛ هر مؤمنى مرا ياد كند ، اشكش روان شود .كامل الزيارات ، ص